سومین نشست از سلسه نشست‌های بررسی فرهنگ، هنر و ادبیات در افغانستان با موضوع «نقش مهاجرین افغانستانی در حفظ و ترویج زبان و ادبیات فارسی در جهان» (دوم اسفندماه) با حضور اساتید و فعالان عرصه فرهنگی دو کشور در عمارت بلخ تهران برگزار شد.
سومین نشست از سلسه نشست‌های بررسی فرهنگ، هنر و ادبیات در افغانستان با موضوع «نقش مهاجرین افغانستانی در حفظ و ترویج زبان و ادبیات فارسی در جهان» (دوم اسفندماه) با حضور اساتید و فعالان عرصه فرهنگی دو کشور در عمارت بلخ تهران برگزار شد.
در ابتدای این نشست، مجتبی نوروزی، وابسته فرهنگی سابق کشورمان در افغانستان با اشاره به برگزاری سلسله نشست‌های ادبی مؤسسه بین‌المللی الهدی در زمینه نشر و کتاب ایران به عنوان یکی از حوزه‌های مهم فرهنگی پیونده دهنده دو کشور ایران و افغانستان گفت: این نشست‌های ادبی به همت مؤسسه بین‌المللی الهدی و با همکاری عمارت بلخ برگزار می‌شود و تاکنون با برگزاری دو جلسه به وضعیت نشر، پیشینه و چشم‌اندازهای آینده در افغانستان پرداختیم.
وی افزود: امروز در سومین جلسه از این سلسله نشست‌ها بنا داریم به وضعیت جایگاه و نقش مهاجرین افغانستانی در توسعه زبان فارسی در جهان بپردازیم.
قهرمان سلیمانی، رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی در دهلی‌نو در سخنانی، با اشاره به اینکه موج جدیدی از مهاجرت مردم افغانستان در دو سال گذشته آغاز شده، گفت: حضور مهاجرین افغانستانی در کشورهای مختلف، ظرفیت عظیمی برای توسعه زبان فارسی ایجاد کرده است.
وی با بیان اینکه مردم افغانستان با ایرانیان میراث مشترک دارند، گفت: اینکه چرا در دوران جدید این مرزها بین ما ایجاد شده است، باید مطالعه و بررسی شود. ما در ایران رودکی و سنایی می‌خوانیم و مردم در افغانستان حافظ و سعدی می‌خوانند. می‌بینید که در واقع مرزی وجودی ندارد.
رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی در دهلی‌نو افزود: برای بنده، هیچ جای دنیا به اندازه این جغرافیا دوست داشتنی نیست و علاقه‌مندم با هنردوستان و فرهنگ‌دوستان کشور افغانستان ارتباط و همکاری داشته باشم.
وی در توضیح وضعیت مهاجرین افغانستانی در کشورهای مختلف مطرح کرد: نحوه برخورد کشورهای مختلف با مهاجرین متفاوت بوده است. در بسیاری از کشورها مانند پاکستان و فرانسه، کمپ‌هایی تشکیل می‌شود و مهاجرین در آن نگهداری می‌شوند.
سلیمانی تأکید کرد: در واقع کشورهای میزبان از تماس مهاجرین با جامعه خودشان جلوگیری می‌کنند، اما خوشبختانه در ایران این اتفاق به دلیل وجود فرهنگ مشترک رخ نداده و این موضوع پیوند میان دو کشور را تقویت می‌کند.
رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی در دهلی‌نو اظهار داشت: افغانستان رنگین کمان اقوام و زبان است. دلیل اینکه چرا مسئله افغانستان نسبت به دیگر کشورها بسیار پیچیده‌تر بوده عدم ادغام تعلقات قومی، زبانی، جغرافیایی، در مفهوم هویت ملی است.
وی توضیح داد که وجود این تعلقات قومی باعث شده کسانی که به دنبال بحران‌سازی هستند، از افغانستان به عنوان یک کانون بحران دائمی که نقطه برخورد سه تمدن بزرگ امروز است، استفاده کنند.
فارسی زبانی تمدن ساز است
در بخش دیگری از این نشست، سید عسگر موسوی، نویسنده و استاد دانشگاه ضمن معرفی مهاجرین افغانستانی به عنوان پرچم‌دار زبان فارسی گفت: مهاجرین افغانستانی زبان فارسی را به هند و آسیای جنوب شرقی برده و تبلیغ و گسترش زبان فارسی از طریق تجارت و تصوف صورت گرفته است.
این تاریخ نگار افزود: متاسفانه خدماتی که در عرصه زبان فارسی توسط مردم افغانستان در طول تاریخ صورت گرفته، بی‌نظم و بدون سازماندهی بوده و به همین دلیل ناشناخته مانده است.
وی با اشاره به اینکه زبان فارسی یک زبان فرا زمانی و فرا مکانی است، گفت : زبان فارسی یک معجزه است که توانست ۳۰۰ سال تحت فشار زبان عربی باشد، اما باز قویتر از قبل برخاست. زبان فارسی زبانی تمدن ساز است که توانست عرب و مغول را متمدن بسازد.
بنابر اعلام این خبر، این نشست تخصصی با طرح پرسش و پاسخ میان شرکت کنندگان و اساتید حاضر به پایان رسید.
